اثر حاد فعالیت هوازی، حرکات ثبات مرکزی و کشش ایستا بر عملکرد تیراندازان نخبه زن

هدف از این پژوهش بررسی آثار حاد فعالیت هوازی، حرکات ثبات مرکزی و کشش ایستا بر برخی شاخص های عملکردی تیراندازان نخبه زنبود. بدین منظور شانزده تیرانداز زن(سن6/3±0/25سال، وزن0/10±0/67کیلوگرم، قد 1/5±2/165سانتیمتر، سابقه تیراندازی 9/0±5/1سال و رکورد 4/4±1/367)در مطالعه شرکت کردند که به طور تصادفی به چهار گروه کشش: پنج دقیقه کشش ایستا کل بدن، هوازی: پنج دقیقه فعالیت هوازی با حرکات و قواعد رشته ایروبیک، ثبات مرکزی: پنج دقیقه حرکات ثبات مرکزی روی زمین، و کنترل تقسیم شدند. طرح پژوهش با یک گروه با قرار گیری در چهار برنامه فعالیت به صورت متقاطع در دو روز متوالی بود. پس از پایان هر برنامه، تیراندازان۲0شلیک با تپانچه بادی، انجام می دادند. عملکرد تیراندازان با آنالیزور تیراندازی اسکات آنالیز می شد. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش با روش آنوا با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی lsd نشان داد، رکورد گروه هوازی، بطور معناداری از سایر گروه ها بالاتر بود(040/0(p=. تجمع تیر نیز در گروه هوازی بالاتر از دیگر گروه ها بود اما این اختلاف تنها با دو گروه کششی(030/0(p= و ثبات مرکزی(008/0(p=، معنادار بود. میزان ثبات در مرکز هدف تفاوت معناداری را میان گروه هوازی با دو گروه کششی(039/0(p= و کنترل(005/0(p= نشان داد، اما تفاوت میان چهار گروه در نوسانات سر سلاح، معنادار نبود. در نهایت یافته های این پژوهش بیان می دارد که انجام حرکات هوازی با شدت متوسط به گونه ای که هماهنگی عصبی عضلانی را تحریک نماید، می تواند عملکرد تیراندازی را بهبود بخشد.